Roger de Flor
Ruggero da Fiore ò Rutger von Blum (vèrs 1267, Brindisi - 30 d'abriu de 1305, Andrinòple), dich Roger de Flor en Catalonha e Rontzerius dins l'Empèri Bizantin, èra un condottiere italian e un cap deis Almograves.
Nascut vèrs 1267, Roger de Flor èra lo segond fiu de Richard von Blum, fauconier de l'emperaire germanic Frederic II, que moriguèt l'annada seguenta còntra l'armada de Carles d'Anjau a la batalha de Tagliacozzo. Après aqueu combat, leis Angevins confisquèron lei bens de son ostau e sa maire aguèt ges de ressorsas per educar seis enfants. Vèrs 1275, Roger de Flor deguèt donc se plaçar sota la proteccion d'un chivalier francés de l'Òrdre dau Temple.
Après plusors annadas de navigacion au sen de la flòta de l'Òrdre, ne'n venguèt sòci ambé lo grade de sergent. Participèt a la darriera Crosada e a la defensa de Sant Joan d'Acre (1291). Pasmens, foguèt accusat d'aver raubat una partida dei tesaurs de la vila e expulsat de l'Òrdre. Aprofichant son experiéncia, Roger de Flor venguèt alora mercenari e intrèt au servici dau rèi Frederic II de Sicília, fiu de Pèire III d'Aragon. Nomat a la tèsta dei companhiás d'Almogavres, participèt ai combats còntra leis Angevins en Sicília en 1301.
Puei, après la Patz de Caltabellotta en 1302, passèt au servici de l'emperaire Andronic II Paleòleg. Dirigiguèt la Companhiá Catalana (4 000 òmes e 39 naviris) e anientèt lei Genoés de Constantinòple. En 1304, ataquèt lei posicions turcas en Anatolia e desbloquèt lei vilas de Cizica, Magnèsia e de Filadèlfia. De mai, sei tropas rebutèron lei Turcs fins a Cilícia. Pasmens, l'ambicion de Roger de Flor, nomat Cesarde l'Empèri e cap dei senhoriás bizantinas d'Anatolia, menaçava l'autoritat de l'emperaire. Son fiu, lo futur Miquèu IX Paleòleg, organizèt donc son assassinat durant un banquet.
130 autrei caps almogavres foguèron tanben executats mai la màger part dei mercenaris catalans subrevisquèron e pilhèron la region a l'entorn de Constantinòple. Puei, participèron ai luchas intèrnas qu'afebliguèron l'Empèri au començament dau sègle XIV. En Grècia, un grop d'Almogavres capitèt de formar dos ducats e se placèt sota la senhoriá de la Corona d'Aragon. I demorèron fins a 1390.
Liames intèrnes modificar
Bibliografia modificar
- (fr) Ramon Muntaner, Les Almogavres : l'expédition des Catalans en Orient, Anacharsis, 2002.