Procès Claus
Lo procès Claus es un procès de recuperacion dau soupre elementari a partir d'un gas contenent d'idrogèn sulfurós. Brevetat en 1883 per lo quimista alemand Carl Friedrich Claus (1827-1900), es vengut lo metòde estandard utilizat dins leis unitats de recuperacion de soupre dempuei la segonda mitat dau sègle XX, especialament dins lei domenis de la produccion d'idrocarburs e dau rafinatge[1].
Sa mesa en òbra classica necessita un flux de gas contenent au mens 25 % d'idrogèn sulfurós H2S, mai de melhoraments e de modificacions dau procès convencionau permèton de tractar de flux pus paures. Lo procès es basat sus doas reaccions :
- 2 H2 (g) + 3 O2 (g) → 2 SO2 (g) + 2 H2O (g)
- 2 H2 (g) + 2 SO2 (g) → 3/2 S2 (s) + 2 H2O (g)
En 2014, la produccion mondiala de soupre, estimada a 69 milions de tonas, èra assegurada a 89 % per aqueu procès e sei derivats aplicats sus de gas de rafinatge e d'autreis unitats de transformacion d'idrocarburs[2].
Liames intèrnes modificar
Bibliografia modificar
Nòtas e referéncias modificar
- ↑ (fr) Pierre Trambouze e J. P. Wauquier, Le développement des procédés de raffinage et de pétrochimie, Technip, 1975, pp. 157-158
- ↑ (de) Bernhard Schreiner, « Der Claus-Prozess. Reich an Jahren und bedeutender denn je », Chemie in Unserer Zeit, 2008, vol. 42, n° 6, pp. 378-392.