Mauriac (Auvèrnhe)

una comuna francesa

Vila d'Occitània

Mauriac (Mauriac en francés) z-es 'na comuna d'Auvèrnhe ; z-es administrada pel departament delh Chantal de la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Mauriac
Mauriac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'ostal de comuna.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 13′ 11″ N, 2° 20′ 03″ E
Superfícia 27,61 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
760 m
700 m
351 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Contrada Mauriagués
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe Armas d'Auvèrnhe
Departament
15
Cantal Armas del Departament deCantal
Arrondiment
152
Arrondiment de Mauriac
Canton
1509
Mauriac (chapluòc, pueis burèu centralizator)
Intercom
241500271
Comunautat de comunas del País de Mauriac
Cònsol Gérard Leymonie
(2014-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
3 550 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

3 779 ab.
Densitat 134,66 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Mauriagués, mauriaguesa, Mauriaqués, mauriaquesa, Lis gents de Mauriac
Còde postal 15200
Còde INSEE 15120
Nòstra Dòna delhs Miracles

Eraldica modificar

Blasonament : d'azur ambe tres miralhs d'argent cerclats de gules ambe lo chap d'aur.

Geografia modificar

Perimètre del territòri modificar

Comunas confrontantas de Mauriac
Chalvinhac
  Lo Vijan
Brajac Ali

Toponimia modificar

Las fòrmas ancianas son Ipse œdificavit cellam in Aquitania, in loco qui dicitur Mauriacus mutans nomen ejus et vocans Noviacum, en 818, In vicaria Mariacense, in pago Alvernico, in primis ipso vico Mauriciaco, al sègle X, Cœnobium Mauriacense, en 1105, Castrum de Mauriacum, en 1240, Abbas Mauricensis, en 1252, MAVRIACO VIC (moneda merovingiana), Mauriac, en 1293, Parrochia Mauriaci, en 1310, Moriac villa, en 1474 [1]. Mauriac ven d'un nom latin d'òme Maurius, amel sufixe -acum [2],[3], latinizacion del sufixe gallés -āco(n). Mauriac èra donc probablament una anciana granda proprietat antica qu'aviá per mèstre Maurius. La prononciacion - coneissuda dins tot l'arrondiment - es [mu'rja] [4]; l'evolucion en [u-] de au- pretonic es regulara en auvernhat.

  • Verlhac-le-Vieux e Verlhac-le-Jeune (noms en francés de dos vialatges situats al sud-èst de la viala). Las fòrmas ancianas de Verlhac-le-Vieux son Viriliacus, en latin, al sègle X, Verlhacum, latinizacion de 1293, Verlac-lou-vieil, en 1473 o sense data, affarium del Viel, en 1473, Mansus del Vielh, en 1483, Verlhiac, en 1505, Borlhac, en 1515, Relhac-le-vieux [cacografia o confusion], en 1629, Verllihac-lou-viol, en 1632, Verlihac-lou-viel, en 1634, Verliac-le-vieux, en 1646, Verlliac, en 1744, Verlliac-le-vieux, 1782 [5]. Las fòrmas ancianas de Verlhac-le-Jeune son Verlhacum, en 1473, Verlhac, en 1474, Verliacum, en latin, en 1475 o sense data, Verlac, en 1475, Verlihac, en 1635, Verliac, en 1743, Verlliac, en 1782 [6]. Verlhac lo Vielh es atestat davant l'autre e son ancianetat deu correspondre a çò que son nom ne'n ditz. Es donc l'origina de Verlhac lo Vielh que chal cercar. La fòrma del sègle X mena al cognomen Virilis, amel sufixe -acum, , latinizacion del sufixe gallés -āco(n), mas coma se parlava pas mai latin al sègle X, es benleu una simpla latinizacion. Lo cognomen Vergilius, citat per Verlhac (Tarn e Garona) [7] convendriá tanben.
  • Trebiac (nom en francés d'un vialatge situat al sud de Mauriac). Las fòrmas ancianas son Turpiacus, en latin, al sègle X, Tarpiacus (meima data ?), Mansus de Tarbiac, en 1381, De Trebiaco, en latin, en 1473, De Terbiaco, en latin, en 1474, Triniac, en 1515, Torbiac, en 1643, Trobiac, en 1645, Tribiac, en 1654, Tribiach, en 1671, Terbiac, en 1680, Trebeac, en 1788 [8]. Lo nom a coneissut una metatèsi (reculament de r) e un abasiment consecutiu de la vocala del radical. Lo sufixe gallés gallés-ācon, latinizat en -acum e precedit d'un nom de proprietari antic pausa pas de problèma, mas lo radical Trebiac ven probablament d'un nom en Ta-, en Tō- o en Tŭ-, amb -r- o eventualament -n (vocala)- consecutiu. Lo cognomen Turibius supausariá una sincòpa aboriva de la vocala centrala, condicion dificilla, autrament lo resultat seriá estat *Torjac. Los noms de persona celtics en Tar- que cita Delamarre [9] mancan pas, mas n'i a gis que semble capable de donar Tarb-

Administracion modificar

Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2001 2020 Gérard Leymonie UMP, LR ancian conselhèir general, president de la comunautat de comunas
1984 2001 Alain Goldfeil   ancian sos-prefècte de Mauriac
1965 1984 Augustin Chauvet UDR pueis RPR deputat, president del Conselh regional d'Auvèrnhe
  1965      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra del canton de Mauriac (chapluòc), i demorèt e ne'n venguèt burèu distributor.

Demografia modificar

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 3718, totala: 3977
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
2 680 2 512 3 465 3 231 3 530 3 420 3 265 3 439 3 594

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
3 400 3 488 3 291 3 187 3 262 3 201 3 575 3 631 3 523

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
3 580 3 594 3 503 3 417 3 312 3 345 3 460 3 947 3 644

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
3 636
3 803
4 093
4 333
4 224
4 019
3 963
3 898
3 876
4 155
2009 2010
3 854
4 123
3 836
4 105
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments modificar

Personalitats ligadas amb la comuna modificar

Veire tanben modificar

Ligams extèrnes modificar

Nòtas e referéncias modificar

Nòtas modificar

Referéncias modificar

  1. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496860iaYUMv
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 442
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 149
  4. enquèsta Sivadon abrial 2018
  5. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a01135149686331xFY8
  6. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496863eh0nGy
  7. Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 377
  8. http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496863TWymUF
  9. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 308