Flavius Honorius
Flavius Honorius[Flavi Onòri?] (9 de setembre de 384, Constantinòple - 15 d'aost de 423) fuguèt un emperaire roman que reinèt coma coemperaire de son paire Teodòsi Ièr de 393 a 395 e coma emperaire d'Occident de 395 a sa mòrt. Succediguèt a son paire Teodòsi Ièr e fuguèt remplaçat per l'emperaire usurpator Joan.
|
Flavius Honorius
| |
|---|---|
 | |
| Pèça de moneda dau rèine de Flavius Honorius | |
| Biografia | |
| Naissença | 9 de septembre de 384 |
| Decès | 15 d'agost de 423 |
| País: | Empèri roman d'Occident |
| Epòca: | Antiquitat |
| Règne: | 393 a 423 |
| Davancièr: | Teodòsi Ièr |
| Successor: | Joan |
Fins a 408, lo cap vertadier de l'Empèri d'Occident fuguèt lo generau vandal Stilicon que capitèt de vencre leis invasions germanicas dei premiereis annadas dau rèine e decidiguèt de desplaçar la capitala de Roma a Ravena que sa posicion defensiva èra melhora. Stilicon capitèt tanben d'intervenir ambé succès dins leis afaires intèrns de l'Empèri d'Orient. Pasmens, aqueu poder entraïnèt pauc a pauc la formacion d'una oposicion organizada a l'entorn de l'emperaire que capitèt de l'assassinar en 408 après la revirada militara dei Grandeis Invasions de 406.
Pasmens, aquela assassinat mau capitèt de restaurar la situacion e Roma fuguèt pilhada en 410 per lei visigòts. En cambi de l'evacuacion d'Itàlia, Flavius Honorius deguèt donar Aquitània a Alaric Ièr en 416. Honorius deguèt tanben faciar mai d'una temptativa de còp d'estat entre 409 e 421. Ansin, leis annadas 410 fuguèron caracterizadas per un afondrament de l'autoritat imperiala fins au rèine de Valentinian a partir de 425.