Eiguranda e Gardadelh

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Aiguranda e Gardadelh (en francés: Eygurande-et-Gardedeuil) es una comuna d'Occitània, dins la region istorica de Perigòrd, situada dins lo departament de Dordonha de la region de Novela Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Aiguranda e Gardadelh
Eygurande-et-Gardedeuil
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La gleisa de Sent Estefe[1] d'Aiguranda.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 04′ 04″ N, 0° 07′ 20″ E
Superfícia 35,62 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
115 m
70 m
28 m
Geografia politica
País Perigòrd Armas de Perigòrd
Contrada Dobla de Perigòrd
Estat Bandièra de França França
Region
75
Novela Aquitània
Departament
24
Dordonha Armas del Departament de la Dordonha
Arrondiment
243
Periguers
Canton
2423
Montpaun e Menesteiròu
Intercom
242400786
CC d'Eila, Dobla e Landés
Cònsol Guy Piedfert
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
410 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

417 ab.
Densitat 10,98 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 24700
Còde INSEE 24165

Geografia modificar

 

Toponimia modificar

Aiguranda modificar

La prononciacion es [ɛjgy’rɑ̃ndɒ][2]. Las fòrmas ancianas son Ecclesia Sanctus Stephani de Ayguiranda, en latin, au segle XI, Ayguranda en 1315, Eyguranda en 1365[3]. Aiguranda es un toponime celtic situat a la frontiera de dos pòbles gallés o de dos pagi; *randa auriá lo sens de « limita, frontiera » e lo prumier element *equa-, benleu influenciat per l'occitan aiga, es estat interpretat sovent coma l'equivalent d'aequa en latin, donc « justa, equitabla » -----> fixada per un tractat ? Lo nom es supausat tardiu, per'mor qu'es absent en Granda Bretanha e en Itàlia[3],[4],[2],[5].

Gardadelh modificar

La prononciacion es [gardɒ’dɛj][2]. Las fòrmas ancianas son Sanctus Leonardus de Gardadel en 1099, Prieuré de Gardadels au segle XVI[3]. Lo prumier element sembla èsser l'occitan garda, d'origina germanica, « tor de garda ». Lo segond poiriá èsser una fòrma alterada de deu en occitan vielh (latin deus, occitan moderne diu, dieu (Tanet e Hordé). Pus seriosament, Chantal Tanet e Tristan Hordé evocan lo gallic *devo-, « divin », acompanhat de ialo(n), « esclariera » [3], puei « vilatge ». Lo site de las comunas de Dordonha explica l'ensemble per l'occitan garda (A)delh, « luec de defensa » e « las terras d’Agedilios » (nom gallic)[2], donc un segond element pus ancian que lo prumier.

Istòria modificar

Administracion modificar

Lista daus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
abriu de 2014 2026 Guy Piedfert sens retirat de la foncion publica espitaliera
març de 2008 2014 Jean-Loup Monnier sens retirat
març de 2001 2008 Joël Jalarin sens agent daus servicis espitaliers
març de 1983 2001 Odile de Laurière    
mai de 1945 1983 Daniel Pascal    
  1945      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia modificar

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 391, totala: 400
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
621 644 694

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 775 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 899 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
484
423
365
310
300
296
345
350
363
368
2009 2010
370
379
377
386
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luecs e monuments modificar

Personalitats ligadas emb la comuna modificar

Veire tanben modificar

Ligams extèrnes modificar

Nòtas modificar

  1. Nom locau pas conegut.
  2. 2,0 2,1 2,2 et 2,3 https://web.archive.org/web/20160810223653/http://communes-oc.cg24.fr/cantons/montpon-menesterol/EYGURANDE-ET-GARDEDEUIL.htm
  3. 3,0 3,1 3,2 et 3,3 Chantal Tanet et Tristan Hordé, Dictionnaire des Noms de Lieux du Périgord, ed. Fanlac, segonda edicion, 2000, p. 148-149
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 5
  5. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 150