Auliac Devath

una comuna francesa
Vilatge d'Occitània

Auliac Devath (Oléac-Debat en francés) qu'ei ua comuna gascona de Bigòrra situada dens lo departament deus Hauts Pirenèus e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Auliac Devath
Oléac-Debat
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Entrada deu vilatge, la glèisa a esquèrra, l'escòla a dreta.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 16′ 13″ N, 0° 08′ 20″ E
Superfícia 1,94 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
382 m
370 m
296 m
Geografia politica
País  Gasconha
Contrada Bigòrra
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
653
Tarba
Canton
6517
Los Costalats (Poiastruc avant 2015)
Intercom
246500474
CC deus Costalats de la Vath d'Arròs
Cònsol Christian Jouret
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
170 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

171 ab.
Densitat 79,9 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 65350
Còde INSEE 65332

Geografia modificar

 
Comunas a l'entorn.

Toponimia modificar

La prononciacion qu'ei [awli'yak dé'bat] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : Oleag, cap a 1140, De Oleaco, en latin, en 1313 e en 1342, de Olleato Inferiore, en latin, en 1379, Oleac en 1429, Oleac de Bat (mapa de Cassini, ara fin deu sègle XVIII)[1].

Segon Dauzat e Rostaing (après Skok), Auliac que vien deu nom latin d'òmi Olius, dab lo sufixe -acum[2]. Rohlfs que causeish lo nom galloroman Olenus[1] (qui justifica las fòrmas en iatus (-ea). Segon Negre, Auliac que vien deu nom gallic d'òmi Ollecnos o Olluna, dab lo sufixe -acos. R. Aymard que causeish lo nom gallic Ollius o lo nom galloroman (latin ?) Olius[1].

Miquèu Grosclaude que constata los noms dab -ll- dobla mian a -r- en gascon. Grosclaude qu'accèpta la solucion de Skok, Dauzat e Rostaing (Olius) e de Rohlfs (Olenus), dab lo sufixe acum (en realitat, dens Ollius, lo iòd qu'empacha lo passatge a -r-); Auliac qu'èra ua proprietat antica. Devath : au nòrd d'Auliac Dessús[1].

Shens precisar per quin Auliac, Xavier Delamarre qu'ajusta a las possibilitats los noms celtics Ollios (dejà hornit per Aymard) e Oledos[3].

Istòria modificar

Administracion modificar

Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
mai de 1994 2026 Christian Jouret    
1968 1994 (mort en foncions) Etienne Achille-Fould Centre Democrata puish UDF conselhèr generau (1967-1994)
  1994      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Demografia modificar

modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 155, totala: 156
 

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
126 55 127 104 133 114 125 127 105

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
112 116 111 - 105 98 101 90 96

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
95 96 69 64 54 67 87 67 92

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
76
124
103
87
105
105
100
99
95
101
2009 2010
94
100
108
109
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
 
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • Lacuna en 1872
  • En 2018 era populacion qu'èra de 170 abitants e era densitat qu'èra de 87,63 ab/km².

Lòcs e monuments modificar

Personalitats ligadas dab la comuna modificar

Véder tanben modificar

Ligams extèrnes modificar

Nòtas modificar

  1. 1,0 1,1 1,2 et 1,3 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=1154&titre=oleac-debat
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 506
  3. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 210, 303, 360